|
|
|
front |1 |2 |3 |4 |5 |6 |7 |8 |9 |10 |11 |12 |13 |14 |15 |16 |17 |18 |19 |20 |21 |22 |23 |24 |25 |26 |27 |28 |29 |30 |31 |32 |33 |34 |35 |36 |37 |38 |39 |40 |41 |42 |43 |44 |45 |46 |47 |48 |49 |50 |51 |52 |53| 54 |55 |56 |review |
 |
آنتی ژنهای داخلی( پروتئین های 1M و NP( ,پروتئین های(آنتي ژن هاي) مخصوص هر نوع هستند و برای تعیین اینکه یک ویروس خاص ,نوع A , B ,یا C میباشد به کار میروند. پروتئین های 1M همه اعضا هر نوع با هم واکنش متقاطع نشان میدهند. پروتئین های NP هر نوع نیز با هم واکنش متقاطع نشان میدهند. آنتی ژنهای خارجی(HA ,NA) تنوع بیشتری نشان میدهند و برای زیرگروه و گونه اختصاصی هستند , و برای تعیین گونه اختصاصی آنفلوانزای A مسئول یک طغیان به کار میروند. گونه هاي آنفولانزا بر اساس انواع آنتی ژنهای سطحي هماگلوتینین و نوروآمینیداز شان نام گذاري مي شوند؛ مثلاً H3N2 براي گونه ي با هماگلوتینین 3و نوروآمینیداز 2 . اگر دو گونه ي ويروس آنفولانزا هم زمان يك سلول را آلوده كنند، پروتئین های كپسيد و كپسول آنها باز مي شود و RNA آنها به mRNA ترجمه ميشود. آن گاه سلول ميزبان ويروس ها ي جديدي با آنتي ژنهای تركيبي ايجاد مي كند؛ مثلاً H3N2و H5N1 مي توانند H5N2 ايجاد كنند. از آنجا كه سيستم ايمني انسان در شناسايي اين گونه جديد مشكا خواهد داشت، گونه جديد مي تواند بسيار خطرناك باشد. |