مروری بر سطوح هشدار همه گیری جهانی توسط WHO:

    فاز  3:  وقتی عفونت های انسانی با ویروسی جدید وجود دارد ,اما انتقال انسان به انسان وجود ندارد یا حداقل بسیار نادر و از طریق تماس نزدیک است.در این زمان,گونه جدید ویروس باید فورا شناسایی شود تا بیماری در افراد مشکوک سریعاً تشخیص و سیر آن بررسی شود

    فاز 4 هنگامی رخ می دهد که گروههای درگیر بزرگی وجود داشته باشند(مثلاً <25 انسان بیمار که برای<2 هفته میماند), با انتقال محدود انسان به انسان,اما محل انتشار کاملاً محدود.طی این فاز,WHO  دستورات متنوعی را اعلام میکند که هدف آن محدود کردن ویروس به یک منطقه و به تاخیر انداختن انتشار آن تا فراهم شدن امکاناتی مثل تولید واکسن علیه آن

  فاز 5 زمانی رخ میدهد که گروههای درگیر بزرگی وجود داشته باشند(مثلاً 50-25 انسان بیمار که برای4-2 هفته میماند ,اما انتقال انسان به انسان هنوز محدود است. در این زمان ادامه تلاشها برای محدود کردن انتشار ویروس الزامی است.تا هم امکانات کنترل فراهم شود و هم همه گیری جهانی رفع شود

   فاز 6 هنگامی است که انتقال به جمعیت عمومی افزایش یافته و مداوم است,و مفهومش این است که همه گیری جهانی  وجود دارد. در این زمان همه تلاش ها باید معطوف به حداقل رساندن عواقب پاندمی باشد