Искоренувањето на големите сипаници е најдобриот пример за успехот на СЗО. Навистина, придобивките за јавното здравство од ерадикацијата на големите сипаници се многу импресивни. Во 1967 година, кога СЗО стартуваше со меѓународните напори за ерадикација, беше проценото дека големите сипаници зафакаат 15 милиони луге годишно, од кои умирале околу 2 милиони, а повеке милиони останувале нагрдени и понекогаш слепи.

 Благодарејки на воодушевувачката глобална соработка , во 1980 година СЗО беше во состојба да објави ерадикација на болеста.

Да не беа искоренети големите сипаници, во изминатите 20 години би имало 350 милиони нови жртви и се проценува, околу 40 милиони смртни случаи - бројка еднаква на заедничката популација на Шпанија и Јужна Африка. (WHO http://www.who.int/archives/who50/en/smallpox.htm)

Сликите се земени од предавањето Modeling Potential Response to Smallpox од Martin Meltzer, CDC, USA http://www.inta.cl/supercourse/lecture/cdc0111/003.htm

и

Microbial threats to health in the US http://www.pitt.edu/~super1/lecture/lec6991/index.htm од Joshua Lederberg