Beta emiteri imaju mnogo praktičnih koristi u medicinskoj dijagnostici, prezentiranju i testiranju.

IODINE 131 koristi se u liječenju poremećaja štitne žlijezde, kao što su karcinom i neke vrste hipertireoze; PHOSPHORSUS 32 se koristi molekularnoj bilogiji i genetskim istraživanjima;

STRONTIUM-90 se koristi kao radioaktivni marker u medicinskim i poljoprivrednim ispitivanjima (dijagnostičkim) i istraživanjima studijama.

TRITIUM se koristi u mnogim humanističkim naukama i za studije metabolizma lijekova. On se takođe koristi za osvjetljavanje aviona, znakova „EXIT“, za kazaljke na ručnim satovima i slično.

CARBON-14  je pouzdano sredstvo u određivanju starosti organskih materija do unazad 30 000 godina. Beta emiteri su korisno sredstvo sa velikom primjenom u industriji obzirom na njihovu slabu prodornu moć u ispitivanju vrlo osjetljivih materijala.

Uticaj beta čestica na zdravlje

Ekspozicija beta zračenje može dovesti do akutnih i hroničnih efekata po zdravlje. Akutna izlaganja nastaju u kontaktu sa snažnim izvorom beta čestica, najčešće napuštenim industrijskim instrumentima. Mnogo su češća hronična izlaganja. Hronični efekti se javljaju nakon izlaganja beta- zračenju slabijeg intenziteta, duži vremenski period. Efekti se obično sporo razvijaju (od 5 do 30 godina). Osnovni hronični efekat je karcinom. Kada prodru u unutrašnjost organizma, beta emiteri oštećuju tkivo i podstiču razvoj raka. Rizik od karcinoma raste s dozom zračenja. Neki beta emiteri se široko rasprostranjuju po tijelu kao npr. Carbon-14., drugi se talože u specifičnim organima u uzrokuju hronična ozračenja: iodine-13  koncentrira se u tireoidnoj žlijezdi i povećava rizik od tireoidnog karcinoma i drugih poremećaja. Strontium-90 nakuplja se u kostima i zubima.