Sanitarna revolucija u 19. veku izrasla je iz Snouovog (Snow) otkrića potpomognutog radovima ostalih: Viliama Fara (William Farr), lekara i vitalnog statističara, prvog kompilatora sažetaka u novostvorenoj kancelariji Engleskog opšteg registra; bakteriologa Luj Pastera (Louis Pasteur) i Roberta Koha (Robert Koch); patologa-sanitarca Rudolfa Virhofa (Rudolph Virchow); socijalnih reformatora i ranih specijalista javnog zdravlja Edvina Čadvika (Edwina Chadwicka), Lemuela Šatuka (Lemuela Shattucka), Džona Simona (John Simon), a ubrzo i bataljona drugih.

Ljudska naselja bila su kolevke civilizacija, ali u odsustvu odgovarajuće higijene i sanitacije bile su, takođe, i rasadnici pošasti i bolesti. Gradovi 19. veka bili su opasna mesta koja su obilovala bolestima i preranim smrtima. Više od četvrtine sve živorođene dece umiralo je u prvoj godini života, a polovina ih je umirala pre nego što su bili dovoljno stari da dobiju sopstvenu decu. Deca su umirala od gastrointestinalnih i respiratornih infekcija: kolere, tifusa, dečjeg proliva, difterije, krupa, malih boginja, zapaljenja pluća, tuberkuloze.

Autor slajda: Džon last (John Last), Canada

http://www.pitt.edu/~super1/lecture/lec2561.htm