Nuklearna medicina je područje ili uža oblast medicine i dijagnostike koja se oslanja na  radioaktivne izotope (radionukleotide) i njihovo radioaktivno raspadanje u svrhu postavljanja dijagnoze i liječenja bolesti. Medicinske procedure podrazumijevaju kombinovanje radionukleotida sa hemijskim pripravcima ili farmaceuticima, u svrhu stvaranja radiofarmaceutika. Ovi radijacijski spojevi, kada se apliciraju na pacijentu, mogu lokalizirati specifični organ ili ćelijski receptor. Takva jedinstvena sposobnost ovih farmakoloških sredstava omogućava nuklearnoj medicini da dijagnosticira ili liječi oboljenje oslanjajući se na ćelijsku funkciju i fiziologiju, a ne na anatomiju. Nuklearna medicina je jedino kompetentna za karakterizaciju tkiva, ranu procjenu širokog spektra oboljenja, tretman oboljenja specifičnim modelima. Ovaj metoda ima široku kliničku primjenu i potencijal za dalji razvoj, a već se pokazala kao uspješna za bolje razumijevanje demencija, rasprostranjenost karcinoma i rano otkrivanje srčano-žilnih oboljenja.

Nuklearna medicina ili procedure radionukleotidnog procesiranja su neinvazivne i često bezbolne medicinske procedure koje olakšavaju ljekarima dijagnosticiranje medicinskih stanja. Tehnologija je bazirana na radioaktivnim materijalima koji se nazivaju radiofarmaceutici ili radiomarkeri. Ovisno o vrsti tehnike, radiomarker se aplicira intravenozno, guta ili udiše u vidu plina i onda se akumulira u području organa u kojem otpušta energiju u obliku gamma zraka. Energija se registrira uređajem pod nazivom gamma kamera (PET) bilo PET skenerom i/ili PET sondom. Ovi uređaji povezani su s kompjuterom koji mjeri količinu apsorbovanih  radiomarkera i projicira sliku s detaljima strukture i funkcije organa ili tkiva. U nekim medicinskim centrima, radiološki nalazi se mogu upotpuniti prikazima poput kompjuterske tomografije (CT) ili magnetne rezonance (MRI) koji pružaju posebni uvid u stanje što se često naziva ko-registracija. Ovakav pristup omogućava prikupljanje i upoređivanje informacija dobijenih na dva različita načina, te doprinosi obuhvatnijim i preciznijim dijagnozama. U posljednje vrijeme, razvijaju se posebne vrste uređaja: kompjuterska tomografija pojedinačnom fotonskom emisijom/ kompjuterska tomografija (SPECT/CT) i pozitronska emisiona tomografija/ kompjuterska tomografija (PET/CT) koji pružaju istovremeni prikaz oba načina. Nuklearna medicina pruža i terapijske procedure, poput liječenja radioaktivnim iodinom (I-131) koji ima primjenu u tretmanu karcinoma i drugih medicinskih stanja vezanih za štitnu žlijezdu.

www.thelancet.com/series/nuclear-medicine

http://en.wikipedia.org/wiki/Nuclear_medicine

PREDNOSTI vs. RIZIK?

Prednosti – informacije koje se dobiju pomoću radioloških procedura su jedinstvene i često nedostupne drugim tehnika. Za mnoge bolesti, radiološke tehnike skeniranja jedine pružaj korisne informacije potrebne za postavljanje dijagnoze i procjenjivanje najadekvatnijeg tretmana. Ovo područje medicine je mnogo rentabilnije i pruža preciznije informacije nego eksploratorna hirurgija.

Rizici  - radiološke dijagnostičke procedure koriste male količine radiomarkera tako da je izlaganje takvoj količini zračenja je prihvatljivo. Radiološke tehnike su u primjeni već pet decenija i nisu poznati dugoročni štetni efekti  izlaganju malim količinama zračenja. U rijetkim slučajevima  mogu se pojaviti blaže alergijske reakcije na radiološke medikamente. Ipak,  u takvim slučajevima potrebno je medicinskom osoblju naglasiti da postoji mogućnost alergijske reakcije ili drugih komplikacija koje su se javile pri prethodnim pregledima. Injekcija radiomarkera može izazvati blagu bol i crvenilo koje se povlači nakon kratkog vremena. Žene bi trebale upozoriti ljekara ili tehničara kada postoji vjerovatnoća trudnoće ili ukoliko doje bebu.